آسیب شناسی فرایند یاددهی و یادگیری آموزش ریاضی پایه اول دوره متوسطه از نظر معلمان بر اساس رویکرد رشدی میلر

پژوهش حاضر یک پژوهش زمینه یابی از نوع تحقیقات پیمایشی است که با هدف آسیب شناسی فرایند یاددهی و یادگیری آموزش ریاضی پایه اول دوره متوسطه از نظر معلمان بر اساس رویکرد رشدی میلر و ارائه پیشنهادهای مناسب طراحی شده و در جامعه آماری کلیه معلمان پایه اول دوره متوسطه منطقه 6 شهر تهران (به تعداد80نفر) و روش نمونه برداری از نوع سر شماری اجرا شده است . ابزار اندازه گیری یک پرسشنامه محقق ساخته برای سنجش آسیب فرایند یاددهی و یادگیری آموزش ریاضی پایه اول دوره متوسطه از نظر معلمان بر اساس دیدگاه میلر، است که بر اساس طیف لیکرت تدوین شده و دارای روایی مناسب و ضریب آلفای کرونباخ با اعتباری در دو قسمت نظر معلم درباره برنامه درسی با اعتبار 83/0 و نحوه عمل معلم در کلاس درس 93/0 استفاده شده است.در تجزیه و تحلیل داده ها نیز از جداول فراوانی ، نمودار ستونی ، همبستگی ، آزمون کولموگروف- اسمیرنف ، در دو سطح توصیفی و استنباطی استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که: اکثریت معلمان (8/34 درصد) به طور معنادار نظر داده اند که قابلیت تحقق هدف های برنامه درسی در حد کم است. اکثریت معلمان (47 درصد ) به طور معنادار اظهار داشته اند که تناسب هدف های برنامه درسی با علایق دانش آموزان در حد کم است. اکثریت معلمان (1/59 درصد) به طور معنا دار نظر داده اند که زمان آموزش کم است. اکثریت معلمان (5/54 درصد) به طور معنادار اظهار داشته اند که مباحث ریاضی جذابیت لازم برای دانش آموزان را ندارد. اکثریت معلمان (4/36 درصد) به طورمعنا دار نظر داده اند که تناسب روش ها و ابزارهای ارزشیابی برای قضاوت درباره تحقق هدف ها در حد کم است. اکثریت معلمان (3/33 درصد) به طور معنادار اظهار داشته اند که میزان قابلیت اجرایی روش ها و ابزارهای ارزشیابی در حد کم است.